"چالش چشم هایم"
اول از همه متشکرم از گلی جان به خاطر چالش قشنگی که ساخت
و بعد از کیمیا عزیزم ممنونم به دلیل اینکه منو به این چالش جالب دعوت کرد
خب... فکر کنم چند روز دیگم روز نابینایانه پس زمانش خیلی به جاست😭
خب قاعدتا انسان ها بیشتر با چشم هاشون با دنیا ارتباط برقرار میکنن
حتی با همدیگه
قطعا وقتی که بیدار شم و متوجه بشم که نمیتونم چیزی رو ببینم...کلی گریه میکنم، احتمالا این ناراحتی تا چند هفته طول بکشه
اما در اون یکی مورد که گلی گفته بود
کم کم چشمات اون جان و قدرتشون رو از دست بدن
خب قطعا کنار اومدن با این راحت تره چون میتونی تا آخرین لحظه ی بیناییت از دنیا لذت ببری و بعد چشماتو برای همیشه رو به دنیا ببندی
اما از بحث اصلی دور نشیم
خب گفتیم که بیشترین ارتباط انسان با دور و برش با چشماشه
بنابراین وقتی چشماتو از دست بدی دلت برای همه چیز تنگ میشه
برای چهره ی خانواده ات
برای درختای توی خیابون
حتی برای کتاب های درسی
چون تو یه دورانی رو با اونها گذروندی
دیگه نمیتونی دریای آبی رو ببینی
یا جنگل های گسترده
یا حتی کوه های بلند
من همیشه وقتی با یکی حرف میزنم سعی میکنم ارتباط چشمی قدرتمندی رو باهاش برقرار کنم
و نگاه کردن به بعضی چشما واقعا آرامش بخشه-
و فکرشو کن
دیگه نمیتونی تو چشماش نگاه کنی و احساساتشو درک کنی
یا به صورت های قشنگ مردم نگاه کنی
واااای فیلم:))
حتی دیگه نمیتونی فیلم ببینی
و بیشتر از نصف چیزایی که داشتیشون رو از دست میدی
دیگه نمیتونی بزرگ شدنت رو ببینی
نمیتونی چهره ی دوستاتو ببینی
نمیتونی ستاره هارو ببینی:)
حتی نمیتونی چهره‌ی کراشاتم ببینیییی
و این برای منی که از تغییر میترسم خیلی سخته...
در آخر
بیاید خدا رو شکر کنیم از اینکه یکی از بزرگترین نعمت هاشو در اختیارمون گذاشته
خدا رو شکر کنیم به خاطر اینکه بهمون عضوی داده که مثل دری به زندگی و دنیاست
خدا رو شکر کنیم که این نعمت رو ازمون نگرفته و مارو لایق اون دونسته
و یکم بیشتر حواسمون به دور و برمون باشه
(و همچنین یادمون باشه با کسانی که از این ویژگی برخوردارن چگونه رفتار کنیم..فقط لازمه یه روز خودمونو جای اونها بذاریم تا بتونیم متوجهش بشیم)
خب میرسیم بهههه بخش دعوت کردنننن
دعوت میکنم ازززز
ویلیام شی، فرفره شی و ویولت شی
ممنون از اینکه این چالش رو خوندید
همین دیگه
خودافس
برید درس بخونید.😭
